Οι αποκριές στο Δαδί

Έντονο χαρακτήρα είχαν οι αποκριές τα παλιά χρόνια στο Δαδί. Από την πρώτη ημέρα κιόλας οι Δαδιώτες, άνοιγαν το τριώδιο, άλλοτε μασκαρεμένοι και άλλοτε όχι, γλεντούσαν και διασκέδαζαν, τραγουδώντας τραγούδια αποκριάτικα, σατιρικά, σκαμπρόζικα, πειρακτικά και πολύ πιπεράτα…. που μέσα τους είχαν πειράγματα και υπονοούμενα. 

Λάτε μωρέ λάτε να ειπούμε ψέματα,

Λάτε να ειπούμε ψέματα πέντε σακιά γεμάτα.

Ποιος εί – μωρέ, ποιος είδε το σκαντζόχοιρο

Ποιος είδε το σκαντζόχοιρο με το τσαπί στον ώμο

Να σε – μωρέ,  να σεργιανάει στις αργατιές,

Να σεργιανάει στις αργατιές, να λέει ποιος θέλει αργάτες!

Φορτώ – μωρέ,  φορτώσανε το μέρμηγκα

Φορτώσανε το μέρμηγκα πέντε κιλά ρεβίθια,

Βάλαν  μωρέ, βαλάν – κι απανωσάμαρα

Βάλαν κι απανωσάμαρα σαράντα κολοκύθια!....

Τα αποκριάτικα τραγούδια μιλούσαν για την ακαμάτρα κοπέλα, για τη ζωηρή παπαδιά, για το γέρο που παντρευόταν κοριτσάκι του μαγιού, το λουλουδάκι, για γριές που θέλανε παντρειά κ.λ.π. Δεν πρέπει, όμως, τα τραγούδια αυτά να λέγονταν σε άλλη εποχή, γιατί ψώριαζε η μύτη, όπως χαρακτηριστικά έλεγαν οι παλαιοί Δαδιώτες,