Ο Αθανάσιος Διάκος
πληροφορηθείς ότι Τούρκοι έφθαναν στο Ζητούνι κάλεσε τους συναγωνιστές του και
μίλησε σε αυτούς λέγοντας: «Αδελφοί Έλληνες! Έπειτα από τετρακοσίων
χρόνων σκλαβιάν, ο θεός ευσπλαχνηθείς απεφάσισε να μας δώση την ελευθερίαν,
καθώς την εχαίροντο μιαν φοράν οι προπάτορές μας, πλην δια να την απολαύσωμεν,
πρέπει ν’ αποφασίσωμεν ν’ αποθάνωμεν με τα όπλα εις τας χείρας, και τότε ας την
χαρώσιν οι μεταγενέστεροί μας. Ημείς ως τόσον θέλομεν απολαύσει τα δύο
μεγαλύτερα καλά, τον παράδεισον και την αιώνιον μνήμην των μεταγενεστέρων.
επειδή δια τον σταυρόν και την ελευθερίαν αποθνήσκομεν. αν όμως
δειλιάσωμεν τώρα, τότες αιωνίως εχάθημεν και ημείς και όλον το έθνος μας. Όθεν,
όποιος αγαπά με την αλήθειαν, την πίστιν και την πατρίδα, ας δράξη τα όπλα, και
ας έλθη μαζύ μου».
Στις 24 Απριλίου
εκδόθηκε απόφαση από τους Τούρκους Πασάδες Ομέρ Βρυώνη και Κιοσέ Μεχμέτ Πασά
για να θανατωθεί ο Αθανάσιος Διάκος με ανασκολοπισμό, δηλαδή με
σούβλισμα.
Στις 23 Απριλίου 1821, πληροφορηθέντες οι κόνσολοι της
Λιβαδειάς τα τραγικά συμβάντα της Αλαμάνας και τη
σύλληψη του Αθανασίου Διάκου συσκεύθηκαν στο
Δαδί με τους οπλαρχηγούς της επαρχίας, καθώς και με
τους δημογέροντες του Δαδίου και διόρισαν τον Βασίλειο
Μπούσγο οπλαρχηγό της Επαρχίας Λεβαδείας στη
θέση του συλληφθέντος Αθανα-σίου Διάκου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου